حافظ

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود        تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود

دل که ازناوک مژگان تود خون می‌گشت    بازمشتاق کمانخانه ابروی تو بود
هم عفاالله صبا کز تو پیامی می‌داد            ورنه درکس نرسیدیم که از کوی تو بود
عالم از شور و شر عشق خبر هیچ نداشت  فتنه انگیز جهان غمزه جادوی تو بود
من سرگشته هم از اهل سلامت بودم         دام راهم شکن طره هندوی تو بود
بگشا بند قبا تا بگشاید دل من                  که گشادی که مرا بود ز پهلوی تو بود
به وفای تو که برتربت حافظ بگذر          کزجهان می‌شدودرآرزوی روی تو بود

(تقدیم به دوستان عزیزم)

نویسنده  محسن_ش از مشهد  تماس با نویسنده [e-mail]