تو بهانه ای برای شکستن بغض های دلتنگی و تنهایی ام هستی

بی گمان، سخت است بی تو بودن و همخانه ماتم شدن، گوش سپردن به هیاهوی پرستوهای مهاجر و چشم دوختن به دشت شقایق های واژگون .

مرا یاد کن که دیری است از خاطره ها رفتم

مرا به سوی خود بخوان بگذار سخن بگویم

هیچ کس حرف هایم را نمی شنود

چه سکوت وحشتناکی را تجربه می کنم 

نویسنده  میترا از تبریز   تماس با نویسنده http://mitra2000.blogfa.com